Kada se kaže težina betona, obično se misli na težinu jednog kubnog metra betona. Drugi (i pravilniji) naziv je zapreminska masa betona ili gustina betona. Pošto agregat u betonu učestvuje i do 80% jasno je da težina betona u prvom redu zavisi od vrste upotrebljenog agregata. Zbog toga se betoni obično razvrstavaju po vrsti agregata u sledeće tri grupe:
| Grupa | Zapreminska masa | Vrsta agregata |
|---|---|---|
| Laki beton | manja od 1800 kg/m³ | ekspandirana glina, perlit, leteći pepeo |
| Klasični beton | između 2200 i 2500 kg/m³ | prirodni šljunak, drobljeni kamen |
| Teški beton | veća od 2500 kg/m³ | barit, gvozdene rude, gvozdene kuglice |
Laki betoni se obično koriste za izradu prefabrikovanih blokova i ploča, a koriste se i za izradu izravnavajućih slojeva, slojeva za postizanje padova, za izradu podova. Klasični betoni se koriste za izradu svih vrsta konstrukcija: temelji, brane, stubovi, grede, ploče, zidovi, silosi, mostovi i slično. Teški betoni se najčešće koriste za zaštitu od radijacije (kod nuklearnih elektrana, bunkera, medicinskih ustanova koje poseduju uređaje koji zrače) i kod objekata gdje je potrebna velika težina u maloj zapremini (za balast kod podvodnih naftovoda).
Ako se ne raspolaže tačnim vrijednostima (određenim eksperimentalnim putem) za klasičan beton pri računanju težine se koriste sljedeće prosječne vrijednosti:
| Vrsta | Zapreminska masa |
|---|---|
| Klasičan nearmirani beton | 2400 kg/m³ |
| Klasični armirani beton | 2500 kg/m³ |
Što je beton veće gustine to je on kvalitetniji, u smislu da ima veću čvrstoću i veću nosivost (pod uslovom da je pravilno armiran).